SZPARAGI  (Asparagus officinalis)

W naszym gospodarstwie tradycje uprawy szparagów sięgają roku 1902, kiedy to Wilhelm Meylert założył pierwszą szparagarnię. W tamtych czasach szparagi z Marcelina trafiały na stoły w Petersburgu.

Szparagi to w Polsce pierwsze pojawiające się wiosną naturalnie uprawiane warzywo. Na naszej plantacji sezon szparagowy trwa od końca kwietnia do około 20-ego czerwca.

Szparagi są rośliną wieloletnią. Częścią jadalną są zielone lub białe wypustki, wyrastające z karpy. Kolor jadalnych pędów zależy od sposobu uprawy. Białe szparagi rosną w usypanych nad karpami wałach z ziemi, bez dostępu światła. Zielone prowadzi się bez wałów. Po zakończeniu zbiorów, pędy rosną w górę (osiągają do 2m wysokości), zielenieją i rozgałęziają się. Są niezwykle dekoracyjne. Jesienią zamierają.

Szparagi cenione są ze względu na walory smakowe i lekkostrawność. Mają działanie moczopędne.Zawierają dużo witaminy C i kwasu foliowego, soli mineralnych, przeciwutleniaczy i błonnika. Szparagi zielone mają więcej niż białe wartości odżywczych.

Na smak szparagów ma wpływ przede wszystkim ich świeżość, przebieg pogody (wysokie i niskie temperatury są niekorzystne), odmiana szparagów, rodzaj gleby (własności fizyczne i nawożenie). Grubość szparagów nie wpływa na ich delikatność. Niektórzy uważają, że grube są stare, włókniste i twarde. Nieprawda!  Wybór na jakie się zdecydować zależy jedynie od pomysłu na ich podanie.

Średnio u 40-50 % osób po zjedzeniu szparagów, pojawia się charakterystyczny, nieprzyjemny zapach moczu. Zjawisko to ma podłoże genetyczne. Wynika z umiejętności organizmu, metabolizowania pewnych związków znajdujących się w szparagach.
Stwierdzono, że około 10 % osób ma szczególną wrażliwość węchową na ten charakterystyczny zapach.